تولدته

من عاشق چشمت شدم نه عقل بود و نه دلی

چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی....

تولدته...

صورتمو تکیه دادم به زانومو فکر کردم به کاسه ی صبری که بالاخره لبریز میشه، به فرصتی که از دست میره، به مجالی که دیر میشه...به رفتن فکر کردم، به این که کی می‌شینه کنارش که براش از رفتن من بگه، از نبودنم تولدته...